Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος από τις διακηρύξεις της κυβέρνησης για το πρόγραμμα απασχόλησης κι ένας μήνας από την πραγματική έναρξη με την ένταξη των πρώτων 36 ρητινοκαλλιεργητών (σήμερα 102). Αντιμετωπίζουμε πολύ σοβαρά προβλήματα και καθυστερήσεις παρά τις υποσχέσεις, τις δεσμεύσεις και τα πανηγύρια για “μιντιακή” κατανάλωση, των διάφορων κυβερνητικών παραγόντων.
Οι συνάδελφοι που ήδη απασχολούνται στο πρόγραμμα, αυτή τη στιγμή καλούνται να πληρώνουν καθημερινά από την τσέπη τους, όλα τα λειτουργικά έξοδα και μάλιστα σε επικίνδυνες εργασίες, χωρίς πρόβλεψη για τα στοιχειώδη μέτρα ασφαλείας. Κι όλα αυτά χωρίς οι εργαζόμενοι να έχουν πάρει ακόμα τον πρώτο μισθό στα χέρια τους.
Πιο συγκεκριμένα, οι συνάδελφοι:
1ον Καθημερινά πληρώνουν, όχι μόνο τα έξοδα μετακίνησης από τα σπίτια τους προς τα σημεία συγκέντρωσης που έχει ορίσει η υπηρεσία, αλλά και τις μετακινήσεις από αυτές τις αφετηρίες για τους διάφορους τόπους εργασιών. Οι αποστάσεις αυτές πολλές φορές ξεπερνούν τα 45χλμ τη μέρα.
2ον Επιβαρύνονται με τη φθορά και τη συντήρηση των προσωπικών τους εργαλείων, όπως τα αλυσοπρίονα γιατί δεν υπάρχει ο απαραίτητος εξοπλισμός.
3ον Αναγκάζονται να καλύπτουν μόνοι τους, όσοι και για όσο μπορούν τα είδη Μέτρων Ατομικής Προστασίας. Χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό σε ρούχα, υποδήματα, κράνη, ωτοασπίδες, φαρμακείο η εργασία γίνεται επικίνδυνη.
